Արյան շրջանառության համակարգ: Արյունն օրգանիզմում մշտապես շարժվում է փակ հա մակարգում: Արյան անընդհատ հոսքն ի րականացվում է արյան շրջանառության օր գանների ﬕջոցով, որոնք են
սիրտը և արյան անոթները (նկ. 67): Սիրտը ռիթﬕկ կծկուﬓերի շնորհիվ
ապահովում է արյան հոսքն
արյունատար համակարգում,
դրանով իսկիրականացնում
է սննդանյութերի մատակարարումը բոլոր բջիջներին և
այնտեղից հեռացնում ոչ պիտանի նյութերը: Արյունատար
համակարգի աﬔնախոշոր
զարկերակնաորգան է, որը,
սկիզբ առնելով սրտի ձախ
փորոքից, անընդհատ ճյուղավորվելով, վեր է ածվում
ավելի փոքր զարկերակների, ի վերջո` մազանոթների:
Վերջիններս, միմյանց հետ
ﬕավորվելով, դառնում են
երակներ, որոնցով արյունը
վերադառնում է սիրտ:
Ավշաշրջանառության համակարգը, նրա դե րն օրգանիզմում: Արյան
և ավշային համակարգերը սերտորեն կապված են ﬕ մյանց հետ: Ավշային
համակարգը սկսվում է ավշային մազանոթներից, որոնք կույր պարկան ման ծայրով գտնվում են հյուսվածքի ﬕ ջբջջային տարածքում (նկ. 61):
Հյուսվածքային հեղուկի հավելյալ քանակը լցվում է ավշային անոթների ﬔջ, և ձևավորվում է ավիշը: Ավշային անոթները, ﬕ մյանց ﬕանալով, առաջացնում են ավելի խոշոր անոթներ, որոնք, իվերջո, կրծքավանդակում թափվում են երակների (վերին և ստորին սիներակներ) ﬔջ:
Ավշային համակարգի կարևոր բաղադրամասն են համարվում ավշային
գեղձերը, որոնք տեղակայված են ավշային անոթների վրա: Դրանք ոչ
ﬔծ, լոբա ձև, վարդագույներանգով գոյացություններ են, որոնք խոչընդոտում են ավիշ թափանցած ﬖասակար նյութերը և ապա դրանք ոչնչացնում (նկ. 68):
Սրտի կառուցվածքը, աշխատանքի ինքնավարությունը: Սիրտը
քառախորշսնա ﬔջ մկանային օրգան է, գտնվում է կրծքավանդակում,
փոքր-ինչ ձախակողմյան դասավորությամբ: Չափահաս մարդու սրտի
զանգվածը կազմում է 250-300 գ: Սիրտը գտնվում է սրտա պարկում, որը
շարակցահյուսվածքային թաղանթ է: Սրտապարկի ներքին մակերևույթն
արտադրում է քիչ քանակությամբ հեղուկ, որը թուլացնում է կծկման ժամանակ առաջացած շփման ուժը: Սիրտը հոծ ﬕջ նորմով բաժանվում է
աջ և ձախ կեսերի, որոնցից յուրաքանչյուրը կազմված է նախասրտից և
փորոքից (նկ. 69): Նախասրտերը և փորոքները հաղորդակցվում են անց —
քերով, որոնցում կան փեղկավոր փական ներ: Սրտի աջ նախասրտի և
աջ փորոքի բացվածքի սահմանում գտնվում են ե ռափեղկ փական ներ
(կազմված երեք փեղկից), իսկ ձախ նախասրտի ու ձախ փորոքի բացվածքի սահմանում երկփեղկ փականները: Սրտից դուրս եկող թաքային
զարկերակի և աորտայի ներսում կան կիսալուսնաձև փական ներ: Եռափեղկ և երկփեղկ փականները խոչընդոտում են արյան հետադարձ շարժումը փորոքներից նախասրտեր: Կիսալուսնաձև փականներն արգելակում են արյան հետադարձ շարժումը թոքային զարկերակից և աորտայից
դեպի սիրտ: Փականների եզրերից բարակ շարակցահյուսվածքային թելեր են ձգվում դեպի փորոք ների պատերը, որոնց շնորհիվ սրտամկանի
կծկման պահին փականները պահվում են հորիզոնական դիրքում և չեն
շրջվում դեպի նախասրտերի խոռոչներ: Նախասրտերի կծկման պահին
փականների փեղկերը կախվում են փորոքների ներսը, և արյունն ազատ
շարժվում է նախասրտերից փորոքներ: Նախասրտերի պատերն ավելի
բարակ են, քան փորոքներինը, որը պայմանավորված է նրանց ոչ ﬔծ
աշխատանքով: Այդ նույն պատճառով ավելի հաստ են ձախ փորոքի պատերը, քան աջ փորոքինը: Ձախ փորոքն արյունը մղում է դեպի ﬔծ շրջան, իսկ աջ փորոքը դեպի փոքր շրջան: Սիրտն աշխատում է անընդﬔջ արյունը մղելով արյունատար համակարգ և ապա՝ բոլոր օրգաններ ու հյուսվածքներ: Գիտնակա ները
հաշվել են, որ ﬔկ օրվա ընթացքում սրտամկանը ծախսում է այնքան
էներգիա, որով կարելի է 900 կգ ծանրությունը բարձրացնել ﬕնչև 14 մ
բարձրության վրա, և դա արվում է ամբողջ կյանքի ընթացքում 70-80 տարի և ավելի: Դա բացատրվում է սրտի աշխատանքի որոշակի առանձնահատկությամբ: Սիրտը հաջորդաբար կծկվում և թուլանում է կարճատև հանգստի ընդﬕջմամբ: Այն ժամանակահատվածը, որն ընդգրկում է նախասրտի ﬕ կծկուﬕց ﬕնչև մյուսը, կոչվում է սրտային բոլորաշրջան: Տարբերում են սրտային բոլորաշրջանի 3 փուլ. նախասրտերի կծկման փուլ, որը տևում է 0,1 վրկ: Այդ պահին փորոքները գտնվում են թուլացած վիճակում: Այնուհետև հաջորդում է փորոքների կծկման փուլը, որը տևում է 0,3 վրկ, որի ընթացքում նախասրտերը գտնվում են թուլացած վիճակում: Երրորդ վերջին փուլը տևում է 0,4 վրկ, որի ժամանակ սիրտը գտնվում է ընդհանուր թուլացման հանգստի շրջանում: Այսպիսով
սրտային բոլորաշրջանը տևում է 0,8 վրկ, որից 0,4 վրկ հաջորդաբար
կծկվումեն նախասրտերն ու փորոքները, իսկ մյուս 0,4 վրկ-ը սրտամկանի թուլացման փուլն է: Դրանով է բացատրվում, որսիրտն առանց հոգնածության աշխատում է ամբողջ կյանքի ընթացքում:
Հարաբերական հանգստի պայմաններում սիրտը ﬔկ րոպեում կծկվում
է 70-75 անգամ:
Սրտի բարձր աշխատունակության առանձնահատկություններից է
նաև նրա արյան մատակարարումը: Միայն հանգստի վիճակում 1 րոպեում նա ստանում է 250-300 սմ3
արյուն, իսկ ֆիզիկական գերծանրաբեռնվածության ժամանակ` ﬕնչև 2000 սմ3
:
Սրտի աշխատանքը կարգավորվում է նյարդային և հումորալ ճանապարհով: Պարասիմպաթիկ նյարդային համակարգին պատկանող թափառող նյարդով եկած գրգիռները դանդաղեցնում են սրտի գործունեությունը, իսկ սիմպաթիկ նյարդերը ﬔծացնում են նրա կծկուﬓերի ուժն ու
հաճախականությունը: Այդ նյարդերի ազդեցությունը սրտի վրա փոխկապակցված է, փոխհամաձայնեցված:
Սրտի աշխատանքը կարգավորվում է նաև հումորալ ճանապարհով:
Այսպես, օրինակ` ադրենալինը, կալցիուﬕ աղերն արագացնում են սրտի
աշխատանքը, ﬕնչ դեռ ացետիլխոլինը, կալիուﬕ աղերը դանդաղեցնում
են այն:
Սիրտը կարող է որոշակի պայմաններում երկար ժամանակ աշխատել
օրգանիզﬕց դուրս: Սրտի աջ նախասրտի ﬕջնապատում գտնվում է հատուկ բջիջների խումբ, որոնցում պարբերաբար գրգիռներ են առաջանում, տարածվում նախասրտերի, ապա փորոքների վրա: Դրա շնորհիվ
սիրտը կարող է ռիթﬕկ աշխատել անկախ նյարդային և հումորալ ազդեցությունից: Սրտի այդ հատկությունը կոչվում է ինքնավարություն (ավտոմատիզմ):
Հիﬓական հասկացություններ.
Արյուն, ավշա շրջանառություն, ավշային հանգույց, սիրտ, նախասիրտ, փորոք,
սրտային բոլորաշրջան, սրտի ինքնավարություն: